De toekomstige bouwheren ontdekten “hun” bunker in het centrum van Hamm in 2003: bouwjaar 1942 en met zo'n 14 m hoge en 2 m dikke muren wat je noemt een kolos. Zij zagen echter niet alleen een lomp gebouw uit de 2e wereldoorlog (dat nooit als bunker gebruikt is), maar een fraaie, vrij hoog gelegen bouwplaats. Na vele gesprekken met het verantwoordelijke 'Bundesvermögensamt' werd de bunker in 2005 na een biedprocedure hun eigendom. Eén ding was duidelijk: er moest iets exceptioneels worden gecreëerd. De juiste architect daarvoor vonden ze in Michael Amort uit Bonn. Zijn ontwerp overtuigde de verantwoordelijke instantie en in 2006 werd de bouwvergunning verleend.
In een bouwtijd van twee jaar ontstond de imposante nieuwbouw. Haast gewichtloos zweeft het gelijkvloerse penthouse op zijn massieve sokkel. De dominante materialen glas en metaal, royale balkons en de gepatineerde zinkgevel maken het project tot de perfecte symbiose van de oorspronkelijke bouw en hedendaagse architectuur. Ook de binnenkant van de bunker wordt gebruikt: behalve het trappenhuis en ruimte voor verwarming en huistechniek is hier veel 'kelder' beschikbaar. Ondanks de ongewoonheid van hun bouwwerk hebben de bouwheren de handen ook zelf uit de mouwen gestoken – niet alleen bij het interieur, maar bijvoorbeeld ook bij de montage van de zinken panelen aan de gevel: “We hebben zoveel mogelijk zelf gedaan, dat was heel leuk en we hebben er veel van geleerd”, vinden ze allebei. Klaar? Dat zullen ze waarschijnlijk nooit helemaal zijn. Pas vorig jaar is de riante daktuin aangelegd – een perfecte plek om je terug te trekken boven de daken van Hamm.
Voor de vloer hadden ze onverzegeld beton in gedachten en dat werd het aanvankelijk ook. Na verloop van tijd kwam dit echter niet meer overeen met de voorstelling die de bewoners ervan hadden. Puristisch was hij wel, maar toch een tikkeltje te koud en al helemaal niet gemakkelijk te onderhouden. Op veel plekken waren vlekken en beschadigingen te zien. Er moest iets nieuws komen, huiselijk, natuurlijk, maar toch ook stijlvol en uitzonderlijk – de keus viel op parket. In eerste instantie dachten ze aan elegant Amerikaans notelaar. “Maar de tekening bleek überhaupt niet bij onze open zijwand te passen.”
Bij de uiteindelijke keuze speelde het toeval een grote rol. Een ritje door het noordelijke Sauerland bracht het stel bij de hoofdvestiging van MEISTER. Toen voegde het geluk zich bij het toeval: een medewerker had tijd om de geïnteresseerden de showroom te laten zien. Daar lag een vlak Longlife-parket Style, een lichte Eik rustiek en daarbij nog geplankt. “Het was als het ware liefde op het eerste gezicht”, lachen ze. Bestellen en kopen deden ze bij de plaatselijke MEISTER-dealer in Hamm. En het leggen? Net als veel andere klussen in hun penthouse deed het stel ook dat zelf – “met het kliksysteem geen enkel probleem”. Het Longlife-parket werd zwevend gelegd, daarvoor is het vanwege de lage warmtegeleidingsweerstand ook in combinatie met vloerverwarming bij uitstek geschikt. De nieuwe vloer werd over 160 m2 gelegd en gaf de ruimtes de finishing touch en een geheel nieuwe uitstraling. “Op de een of andere manier zijn we pas met deze vloer echt begonnen hier te wonen – alles viel op zijn plek.” In het dagelijks leven toont het parket zich de ideale huisgenoot: aangenaam om te voelen, zeer robuust en niet kwetsbaar. Zelfs kleine beschadigingen en vlekken vallen nauwelijks op door de spannende look. Ook de kleinkinderen, die regelmatig op bezoek komen, hebben de vloer al uitvoerig getest – niet te vergelijken met het beton dat er eerder lag.
Zouden ze het project Bunker-penthouse nog een keer aandurven? “Volmondig ja! Geen twijfel mogelijk!”